جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۶: خوشا وقتی که از خود رسته باشیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا وقتی که از خود رسته باشیم به وقت بیخودان پیوسته باشیم ازان دامی که جز مردان نجستند به همتهای ایشان جسته باشیم کشیده رخت خود از کوی هستی به کنج نیستی بنشسته باشیم خلیل آسا به نیروی قناعت بتان حرص را بشکسته باشیم به بند عشق محکم کرده پیوند همه پیوندها بگسسته باشیم چو برناید امیدی از در خلق در امید برخود بسته باشیم به سرناید به سرعت جامی این راه بیا تا بعد ازین آهسته باشیم جامی هروی