جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۴۸: نه نگاری که دل و جان به غمش یارکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه نگاری که دل و جان به غمش یارکنم عشق او هرچه کند حکم به آن کار کنم روز من چون شود از گردش گردون شب تار از فروغ رخ او شمع شب تار کنم نه رفیقی که ز اخلاق پسندیده او مرهم سینه ریش و دل افگار کنم نه حریفی که درارد ز درم ساغر می تا به آن کسب نشاط دل غمخوار کنم نه ندیمی که چو دریای دلش موج زند گوش جان را صدف لؤلوی شهوار کنم به ازان نیست که درگوشه ویرانه خویش پا به دامن کشم و روی به دیوار کنم جامی آسا چو دهد وحشت تنهایی روی مونس طبع خود از دفتر اشعار کنم جامی هروی