جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۴۴: از در صومعه آن به که قدم بازکشیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از در صومعه آن به که قدم بازکشیم خرقه ها در نظر شاهد طناز کشیم چند ناخوش منشان بر سر ما ناز کنند نازنینی به کف آریم و زو ناز کشیم سرکه کردیم بسی پیش ریا کیشان پست در ته پای یکی سرو سرافراز کشیم هر چه مخزون نهانخانه صدق است و نیاز در ره مغبچه خانه براندازکشیم عشق بازیم به زیبا صنمی پاک سرشت به که بازیچه این چرخ دغاباز کشیم مطربی گر ندهد دست سوی باغ رویم باده بر نغمه مرغان نواساز کشیم هست قحط می و شاهد به خراسان جامی خیز تا رخت به محروسه شیراز کشیم جامی هروی