جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۱۹: ایستاده به سر از آه دمادم دودم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایستاده به سر از آه دمادم دودم من همانا شده از آه الف ممدودم همچو دودم ز خود ای شمع چه می سازی دور گرنه پیشت ز سیه کاری خود مردودم برمن دلشده هر رنج که بود از من بود ترک خود کردم و از رنج جهان آسودم چهره سودن به کف پای تو ترک ادب است اینقدر بس که به خاک کف پایت سودم باده عشرتم از خون جگر صاف نشد گرچه عمری ز مژه خون جگر پالودم من ز دید تو چه لافم که تو پاک آینه ای هرچه در چشم من آمد که تویی من بودم چند گویی که مکن سجده خوبان جامی پیش هر کس که برم سجده تویی مسجودم جامی هروی