جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴: شدم در گوشه میخانه محرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شدم در گوشه میخانه محرم گرفتم گوشه ای از جمله عالم ندارم کام جز جام لبالب ندارم کار جز دور دمادم بیا ساقی بیار آن جام روشن کزان گردد عیان اسرار مبهم کند دل راخبر از ما تأخر دهد جان را نشان از ما تقدم ازان می پور ادهم جرعه ای خورد تجلی کرد بر وی نور اعظم مپرس از من که چونی در غم عشق که من هستم بدین غم شاد و خرم دو عالم گر ز دستم رفت غم نیست مباد این غم زجانم ذره ای کم تن عالم به آدم زنده شد لیک بدین غم زنده باشد جان آدم درین غم گم شدی جامی و رستی اصبت غایة الغایات فالزم جامی هروی