جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹: میل شکل ابرویت دارم درین فیروزه طاق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میل شکل ابرویت دارم درین فیروزه طاق با قد خم گشته طاقم زیر این نیلی رواق هر قدح کز ساقی دورم رسد دور از لب گر چه شهد ناب باشد زهرم آید در مذاق برقی از سرمنزل لیلی درخشیدن گرفت بر دل بیچاره مجنون تازه شد داغ فراق با تو دارم سردل چون شیشه می در میان گو مزن هر سفله چون خم سنگم از طعن نفاق سرو قدت درمیان جان درآمد ورنه بود چشم و ابروی تو را در بردن آن اتفاق مونس جانم تو خواهی بود اگر خود فی المثل خضر با من همسفر گردد مسیحا هم وثاق چند داغ دوری و اندوه مهجوری کشم ما اقاسی منک لا یحصی الی یوم التلاق جامی از ملک خراسان با خوش الحان مطربی این غزل را کن روان مشحون به شرح اشتیاق تا طفیل لحن او سازد سرود بزم خویش خسرو تبریز، شاه فارس، سلطان عراق جامی هروی