جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷: به از کدورت زهد ریاست باده صاف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به از کدورت زهد ریاست باده صاف بیار باده که بالای طاعت است انصاف کجاست خانه آن ماه خانگی که کنیم ز شوق صاحب خانه به گرد خانه طواف غلام پیر مغانم که لطف مشرب او به زهد و توبه ز می خوردنم نداشت معاف چه سود از آنکه به تقلید خواجه موی سترد چو در دقایق تجرید نیست موی شکاف سرم به افسر شاهی فرو نمی آید ولی ز خدمت رندان ندارم استنکاف به دلق و سبحه ملاف از تصوف ای صوفی که پیش اهل صفا نیست خوش تصوف و لاف چه خاک پای خودم خوانده ای ز رفعت قدر به خاک پات که مستظهرم بدین الطاف مراست وقف غمت جان و دل بحمدالله که صدر شاه ندارد وقوف ازین اوقاف به صدر مصطبه این بس سعادت جامی که از اکابر این شهر نیست وز اشراف جامی هروی