جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۷۱: بتی که از همه پوشیده ماند لطف تنش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بتی که از همه پوشیده ماند لطف تنش نگشته محرم او کس برون ز پیرهنش شد آفریده زآب زلال در عجبم که چون ز جامه ترشح نمی کند بدنش براوغیور چنانم که گر دلم فشرد به صبر پای بپوشم ز چشم خویشتنش دمید خط ز بنا گوش او ازان آفت نگاه دار خدایا حوالی ذقنش نه آن خط است همانا که عنکبوت خیال تنیده دایره مشک گرد نسترنش خیال قامت آن لاله رخ سهی سرویست که چاک دل صاحبدلان بود چمنش گذر کن از سخن بوسه این نه بس جامی که بگذرد سخنان تو بر لب و دهنش جامی هروی