جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۶۵: نازک اندامی که هست آسیب تن پیراهنش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نازک اندامی که هست آسیب تن پیراهنش جانم آزارد ز آسیبی که آید بر تنش چون گلشن می داشتم بر دست چون دارم روا کوفتد گل گل به تن چون گلبن از دست منش ترسم از آزار مژگان ورنه دارم آرزو کز بدن آزردگی چینم به چشم روشنش فن خوبان است گاهی جنگ و گاهی آشتی خوبتر بینم ز خوبان جهان در هر فنش هر زمان بی موجبی با او برآرم سر به جنگ تا به رسم آشتی دست آورم بر گردنش شد گریبان وصال او به چنگ از دست من دست آن کوتا بعد از آن بگیرم دامنش بهر آن سرو این غزل جامی به برگ گل نویس باشد آن را افکند باد صبا پیراهنش جامی هروی