جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۶۳: خاکیست زر که رنگ دهد پرتو خورش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خاکیست زر که رنگ دهد پرتو خورش از زر کسی که تاج کند خاک بر سرش گنجیست گنج فقر که در چشم اهل حرص هست اژدهای حلقه زده حلقه درش هرکس ز دسترنج کسان می خورد گداست گر خود بفرض نام نهی شاه کشورش خوشوقت آن حریف که در بزمگاه فقر باشد به کف ز آبله کسب ساغرش رهرو کسی بود که درین ره به زیر پای خوشتر بود ز سبزه تر نوک نشترش نی نازپروری که ز بس نازکی و لطف نشتر صفت خلد به قدم سبزه ترش عمری کشید ذل گدایی به کوی فقر جامی که ساخت عز قناعت توانگرش جامی هروی