جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹: نبود عروس ملک سزای کنار و بوس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نبود عروس ملک سزای کنار و بوس بؤسالک ار کنار نگیری ازین عروس شه را چو در دوام بقا اختیارنیست دم دم چرا خطاب رسد هر دمش ز کوس مجنون که دور مانده ز لیلیست روز و شب جانی پر از دریغ و زبانی پر از فسوس این بس که در نواحی حی می برد به روز شب در سماع شوق به بانگ سگ و خروس بردند آب صفوت رندان پاکباز پیران گول گیر و مریدان چاپلوس لب است سر عشق و سبوس است مابقی لب کی شناسد آن که بوددرخور سبوس جامی تو مرغ عالم یکرنگی آمدی بر خویش بشکن این قفس عاج و آبنوس جامی هروی