جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۹: رفتی و دل ز هجر تو با سوز و آه ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتی و دل ز هجر تو با سوز و آه ماند دیده در انتظار قدومت به راه ماند رفتی کله نهاده کج از ناز و در رهت برهر نشان پا سر صد کج کلاه ماند رفتی و بی جمال تو ویرانه مرا نی روز تاب مهر و نه شب نور ماه ماند از مهر و مه چه روشنی آن را که بی رخت در پیش دیده پرده ز بخت سیاه ماند قدت نهاد بر سر طوبی قدم ز قدر سرو بلند پای به فرق گیاه ماند جز پای بوس سرو بلندت هوس نداشت هرتاجور که پا به سر تخت جاه ماند جامی چه غم که ماند زکار اینچنین کزو صد نقش دلپذیر درین کارگاه ماند جامی هروی