جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴: آن سهی سرو چو گلگشت لب جو می کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن سهی سرو چو گلگشت لب جو می کرد بلبل از شاخ سمن وصف رخ او می کرد صبحدم باد دم از حلقه زلفش می زد باغ را ناف پر از نافه آهو می کرد از به آن روز بچربید ترنج ذقنش که به بازیچه ز نارنج ترازو می کرد آدم آن روز که مسجود ملائک شده بود با خود اندیشه آن گوشه ابرو می کرد ای خوش آن شب که منش دست کمر می کردم طوق اقبال من او از خم بازو می کرد نقش هر آرزو از لوح ضمیرم می شست در تمنای خودم یکدل و یکرو می کرد گرچه جامی سخن از روح قدس تلقین داشت دوش دریوزه ازان لعل سخنگو می کرد جامی هروی