جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵۵: کجا شد آنکه شب آن مه به خانه من بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا شد آنکه شب آن مه به خانه من بود نهاده گوش رضا بر فسانه من بود ز بس که بر رخ او می زدم ترانه شوق سماع مجلسیان بر ترانه من بود کبوتر حرم بزم عشرتش بودم درآن حرم می و نقل آب و دانه من بود همی زد آتش او از دلم زبانه و شمع زبان کشیده به شرح زبانه من بود نشانه ساخت دلم را به پیش غمزه خویش چه تیرها که ازو بر نشانه من بود اشارتی که به اسرار ناز بود و نیاز همین میانه او و میانه من بود رواج گفته جامی که می گذشت آنجا ز گرمی نفس عاشقانه من بود جامی هروی