جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹: جلوه گل رخت از طره چون سنبل کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جلوه گل رخت از طره چون سنبل کرد کجه هندوی زلف کچه بازت گل کرد باغبان زلف سیه برگل رخسار تو دید یاد جعد گره اندر گره سنبل کرد با تو گل سر ز گریبان لطافت برزد جامه را بر تن او باد صبا جل جل کرد خانه مرغ دلم شاخ سر طوبی بود عاقبت خانه خود در سر آن کاکل کرد عاشق مست که در بزم چمن نعره زن است کاسه داریش گل و مطربیش بلبل کرد کشتی باده پیاپی پل دریای غم است وقت آن خوش که عمارتگری این پل کرد جامی از جام جمالیست غزلخوان که به باغ گلبن از جرعه ای آن ساغر گل پر مل کرد جامی هروی