جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷: چیست آن زلف سیه پیش رخت کافروخته ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چیست آن زلف سیه پیش رخت کافروخته ست شهپر جبریل کز برق تجلی سوخته ست زیر طره عارضت آن آتش آمد کش خدای در شب طور از پی جذب کلیم افروخته ست کیست عاشق عافیت سوزی که در بازار عشق دین و دنیا داده و اندوه ابد اندوخته ست چون ندارد وصله ای وصل تو زاهد را چه سود زان مرقع کز هزاران وصله بر هم دوخته ست بنده یی ام جور را شایسته مفروشم به هیچ خواجه هرگز بنده شایسته را نفروخته ست در سخن جامی زبان عیبجویان را ببست از کدام استاد این سحر حلال آموخته ست جامی هروی