جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰: نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت که دگر به خانه رفتن کنم آرزو ز کویت به هوای رنگ و بویت چه روم به طوف بستان نه شکوفه راست رنگت نه بنفشه راست بویت نه خوش آید از نکورو که بود به جور بدخو بگذار خوی بد را که عجب نکوست رویت نرسم به اوج وصل تو به پا زهی سعادت که چو مرغ پربرآرم به هوای جست و جویت مکشاد کوب چوگان کف نازکت همین بس که فتد میان میدان سرمن به سان گویت ز غمت شدم خیالی و بدین خیال شادم که خیال وار گاهی گذرم نهفته سویت ز غزلسرایی خود نبود مراد جامی بجز اینکه روزگارش گذرد به گفت و گویت جامی هروی