جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳: با داغ تو چو لاله دلم خویش برآمده ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با داغ تو چو لاله دلم خویش برآمده ست داغ توام ز باغ کسان خوشتر آمده ست افسون بی غمی چه کنم کز رخ تو دور یک غم ز دل نرفته صد دیگر آمده ست کردی به خانه ام ز در مرحمت گذر امروز بختم از در دیگر درآمده ست مشکل که ایستد ز مژه خونم اینچنین کز غمزه تو بر رگ جان نشتر آمده ست فرسوده قالبم که دل آتشین در اوست خاکستری نهفته در او اخگر آمده ست گوهر خوش است و لعل خوش اما ز دست تو سنگی که می رسد ز همه بر سر آمده ست روشن دلم که مهبط انوار قدس بود از صورت تو بتکده آزر آمده ست در دفترم محاسب اوصاف دلبری وصف خط عذار تو سردفتر آمده ست خط لبت که در دل جامیست بسته نقش ایمن ز شست و شو چو خط ساغر آمده ست جامی هروی