جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۹۰: مقام عارف عالی مقام بی وطنیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مقام عارف عالی مقام بی وطنیست طراز کسوت فقر و فنا وبرهنه تنیست به گوش دهر ازین راستر سخن نرسید که گوهر صدف بحر صدق کم سخنیست چو نیست بنده آن شاه مکی و مدنی ازان چه سود که مکیست خواجه یا مدنیست گرفت گوشه چو خم شیخ پر شراب غرور به محتسب که رساند که وقت خم شکنیست به قبله روی و بتان در درون ز حرص و هوا نه این خدای پرستیست بلکه برهمنیست هوای عشق کنی همت از دو کون ببر که این عروج نیاید ز همتی که دنیست خجالتیست عظیم از رخ تو جامی را که زخم تیغ فراق تو خورد و زیستنیست جامی هروی