جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۵۹: گدای کوی خرابات پل برهنه چراست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گدای کوی خرابات پل برهنه چراست اگر نه کفش زده فقر او به فرق غناست به پشت پای زده راحت دو عالم را ازان چه باک که خارش خلیده در کف پاست اگر نه شکر تک و پوی راه فقر کند شکاف پاشنه او دهان گشاده چراست نشان گمشدگان می دهد به راه نجات نشان پاش که بر خاک راه مانده به جاست به فقر اوست به پا تخت شاه ازان چه غمش که شه ز تخت به تعظیم او به پای نخاست عصا زنان به در شه رود گدا آری ستون خیمه اقبال اوعصای گداست عبا که بر تن جامی ز خون دل شده آل رسیده خلعت فقرش به دوش زآل عباست جامی هروی