جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸: ای فکنده عزت حسنت به صد خواری مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای فکنده عزت حسنت به صد خواری مرا از تو خشنودم به هر خواری که می داری مرا چیست جرم من که هر گه بار بندی زین دیار دیگران را همسفر سازی و بگذاری مرا دیدمت در خواب هم آغوش خویش ای کاشکی دست دادی یک شب این دولت به بیداری مرا چشم آن دارم که چون بر آستانت جان دهم هم به خاک آستان خویش بسپاری مرا خوان حسنت تا شد از سبزی خط آراسته نیست زان خوان بهره ای غیر از جگر خواری مرا کم کنم در عشق تو خود را دعای عافیت زانکه خاطر خوش بود با این گرفتاری مرا شعر خوش برمن جهان را ساخت جامی چون قفس شد بلای جان چو طوطی نغز گفتاری مرا جامی هروی