جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۶: نه کوی دوست هوای چمن گذاشت مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه کوی دوست هوای چمن گذاشت مرا نه یاد او هوس انجمن گذاشت مرا ربوده بود ز من یار من مرا یا رب چه جرم رفت که دیگر به من گذاشت مرا گرفتمش سر ره دی پر از سخن دهنی روان گذشت و سخن در دهان گذاشت مرا ز غصه کوه کنم چرخ بیستون گویی درین هنر به دل کوهکن گذاشت مرا تنم گداخت ز هجران و جان بسوخت ز شوق بلای عشق نه جان و نه تن گذاشت مرا مرا چه زهره که گردم ندیم خلوت او بس اینکه گرد در خویشتن گذاشت مرا چگونه شرح دهم سر عشق او جامی که عشق او نه مجال سخن گذاشت مرا جامی هروی