جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵: مجلس پیر مغان است و پر از باده سبوها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مجلس پیر مغان است و پر از باده سبوها طیب الله بها وقت کرام شربوها هر طرف باده به کف درد کشانند نشسته احسن الناس نفوسا و قلوبا و وجوها عشق بحریست عجب ژرف که از موج پیاپی کرده جوهای شگرف است روان از همه سوها بجه از جوی و درین بحر فکن کشتی خود را که درین بحر شود متحد آخر همه جوها ما عجب تشنه جگر رطل گران باده فراوان زان به تنگیم که تنگ است دهانها و گلوها عاشقان روی کی آرند به خوبان نکو رو گر نبینند عیان روی تو را در همه روها ما گدایان در میکده هاییم چو جامی بارها کرده به دریوزه پر از باده کدوها جامی هروی