جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۹۷۹: گر بدانی که چها می کشم از درد جدایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر بدانی که چها می کشم از درد جدایی به خدا با همه بیرحمی خود رحم نمایی درد پرورد توام، من که و اندیشه درمان کاش صد درد دگر بر سر هر درد فزایی دل بی حاصل ما را برت ای شوخ چه قیمت که به یک عشوه اگر خواهی ازین صد بربایی گرچه ما را نبود جای به خاک سر کویت شکر باری که تو جا کرده درون دل مایی دل نه زانسان به کمند تو گرفتار شد ای جان که توان داشت به تدبیر خرد چشم رهایی بامدادان همه کس در پی مقصودی و جامی اشکریزان به سر کوی تو تا کی بدر آیی جامی هروی