جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۹۷۱: ز چشمت چشم آن دارم که گاهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز چشمت چشم آن دارم که گاهی کند سوی گرفتاران نگاهی فروغ روی تو از یاد من برد که وقتی آفتابی بود و ماهی فرو ماند از قدت در بوستان سرو به طوبی کی رسد شاخ گیاهی به جز روی تو گر دیده ست چشمم نمی بینم ازین افزون گناهی اگر بپذیری اینک می فرستم ز آب دیده سویت عذرخواهی گواه آه سردم صبحدم بس که دید از صبح صادق تر گواهی ندانم در دل جامی چه سوز است که آهی می کشد باز و چه آهی جامی هروی