جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۸۹۴: گشاد گنج جواهر به بوستان ژاله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گشاد گنج جواهر به بوستان ژاله به فرش سرو و سمن شد گهرفشان ژاله گسست سبحه روحانیان که سوی زمین فتد چو مهره تسبیح از آسمان ژاله میان شاخ و شکوفه خوش اجتماعی بود که سنگ تفرقه انداخت در میان ژاله گرفت بچه طوطی همه بساط چمن چو طوطی فلک انداخت بیضه سان ژاله دراز کرد در اوصاف گل زبان سوسن ز غیرتش گره افکند بر زبان ژاله گهر ز بحر شود زاده عکس آن بنگر چو سیلها کند از هر طرف روان ژاله چو عاشقی که زند سنگریزه بر معشوق به باغ شاهد گل را کند نشان ژاله دکان شیشه گر است از حباب آب شمر که سنگ می فکند سوی آن دکان ژاله چو بوته ایست سرخ لاله کش هر دم پی گداز نهد سیم در دهان ژاله کلام مدعی و جامی آن زمان که شود در امتحان گهر رشته بیان ژاله بود دو قطره نازل شده ز فیض سحاب که گردد این به مثل در ناب و آن ژاله جامی هروی