جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۸۶۰: گر بنالم ز دل خاره برآید ناله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر بنالم ز دل خاره برآید ناله ور بگریم ز گل تیره بروید لاله گشته دنبال سفر کرده سواری ست روان اشک سرخم که بدین گونه کشد دنباله آنچه در وصله نشیند به غم عشق مرا نیست غیر از دلی آن نیز به صد پرکاله جان ستد نسیه که یک بوسه بها خواهم داد کی بود کی که رسد نسیه ما را حاله خوردم از خال لب او به تخیل بوسی زد ز شیرینی آن بوسه لبم تبخاله گر زند با لب آن غنچه دهن لاف ز لطف دهن غنچه کند پاره به دندان ژاله چارده ساله مهی پنجه جامی برتافت کرد بیرون ز کفش حاصل پنجه ساله جامی هروی