جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۸۳۸: آب چشمم تا به ماهی رفت و آهم تا به ماه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آب چشمم تا به ماهی رفت و آهم تا به ماه هست بر درد دل من ماه تا ماهی گواه شد معلم پیر در تعلیم خلق اما چه سود چون ندارد ابجد عشقت درست آن طفل راه بعد ایامی که می بینم رخت پیش نظر گاه آب دیده مانع می شود گه دود آه خاک پایت را نگه می دارد از رویم رقیب آن سیه رو هیچ روی من نمی دارد نگاه افتم از شوقت من گریان به پای سرو و گل غرقه گشتم می زنم دستی به هر شاخ گیاه جان شیرین گفتم آن لب را ز من تلخ آمدش گر پذیرد عذرم اکنون هستم از جان عذرخواه نیست جامی را جزا با این همه دعوی مهر زان رخ نیکو جز آهی احسن الله جزاه جامی هروی