جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۸۰۹: داری به جان من کمین ای من کمین هندوی تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داری به جان من کمین ای من کمین هندوی تو خوی تو گر هست این چنین صد جان فدای خوی تو گه بر در بتخانه ام گه در حریم خانقه القصه گردم در به در دایم به جست و جوی تو بادا ز زخم ناوکت در سینه صد روزن مرا باشد که افتد پرتوی از آفتاب روی تو روز و جفای چاوشان شبها و بیم پاسبان یارب من آزرده جان کی راه یابم سوی تو یکباره دل برداشتم از قیل و قال مدرسه زین پس به کنج میکده ماییم و گفت و گوی تو تا کی چو زاهد بی جهت آریم سوی قبله رو محراب طاعت بس بود ما را خم ابروی تو جامی کی از خاک درت محروم ماندی این چنین گر آبرویی داشتی پیش سگان کوی تو جامی هروی