جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۷۹۲: مگر وزید نسیمی ز سرو سیمبر من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگر وزید نسیمی ز سرو سیمبر من که باز شعله برآورد آتش جگر من خجسته باد طلوع تو ای سهیل یمانی که روز گشت به اقبال طلعتت سحر من لبم ز سوز نفس سوخت دیده از تف گریه بسوخت آتش عشق تو جمله خشک و تر من به گریه گفتم ازین در مرا مران به سر خود به خنده گفت بر این در میا دگر به سر من ز دیدن تو که محروم مانده ام نه ز دوری ست که چون پری ز لطافت نهانی از نظر من ز اشک و چهره به راه تو سیم و زر بکشیدم که خاک راه تو بهتر ز وجه سیم و زر من مکن به علم نظر عیب من که در دل جامی جز این صفت نبود شیوه دگر هنر من جامی هروی