جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۶۷۰: شبها که داغ فرقت آن ماه می کشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبها که داغ فرقت آن ماه می کشم تا روز ناله می کنم و آه می کشم زان مه نمی کنم گله کین محنت و بلا از بخت تیره و دل گمراه می کشم شبهای خویش را که ز زلفش سیاه شد از رویش انتظار سحرگاه می کشم تا تاج شد به فرق سرم گرد دامنش دامن ز تخت و منزلت و جاه می کشم جان می برم به تحفه گدایان دوست را نقد حقیر در نظر شاه می کشم از عاشقی نصیب من این شد که روز و شب جور رقیب و طعنه بدخواه می کشم جامی چو کاه شد تنم از ضعف و من هنوز کوه غمش به قوت این کاه می کشم جامی هروی