جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۶۳۷: چند روزی می برد بخت بد از کوی توام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند روزی می برد بخت بد از کوی توام باز قلاب محبت می کشد سوی توام دور ازین در هم منت گویم دعا هم جان و دل هر کجا هستم به جان و دل دعاگوی توام سوی خود می خوانیم چون آمدم می رانیم می ندانم چون کنم درمانده خوی توام بگذرد زین سقف زنگاری مرا ایوان عیش گر فتد روزی نظر بر طاق ابروی توام رخ نهفتی تا بمیرم بی تو من خود زیستم زین گنه تا زنده ام شرمنده روی توام در چمن گشتم بسی چون آب نامد در کنار تازه سروی چون نهال قد دلجوی توام خون جامی گر بریزی آن بود لطفی عظیم لیک می آید دریغ از دست و بازوی توام جامی هروی