جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۶۱۳: ندارم وقت گل طاقت که بی تو روی گل بینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ندارم وقت گل طاقت که بی تو روی گل بینم همه دامان گل چینند و من دامان ز گل چینم نشسته دوستان در پای گل من هم هوس دارم که در پای گلی بنشانمت پیش تو بنشینم همی روبم به مژگان راه تو باشد هواخواهی پس از خواب اجل زین خاک سازد خشت بالینم زکات حسن خود گویند می بخشی به مسکینان ببخشا اندکی جانا که من بسیار مسکینم چو مرغ نیم بسمل می طپم از شوق تیغ تو خدا را دست رحمت برگشا از بهر تسکینم مرا جز عشق و رسوایی و قلاشی نمی باید رو ای ناصح تو می باش آنچه می خواهی که من اینم مگو شرح سرشک خود مکن در هر غزل جامی کزین خونابه دارد رنگ معنی های رنگینم جامی هروی