جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۵۹۶: چون خاک شوم گر گذری سوی مزارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون خاک شوم گر گذری سوی مزارم بوی جگر سوخته یابی ز غبارم چون رفتنی است از تنم این جان بلاکش آن به که به خاک سر کوی تو سپارم در گلشن جان می شکفد صد گل شادی زان غنچه که در سینه ز پیکان تو دارم هر دم کنم از خون جگر خاک رهت گل تا روزنه دل به رخ غیر برآرم نی لایق تشریفم و نی در خور بیداد یارب من بیدل به جهان بهر چه کارم در بوته هجران چو زرم گر بگدازی دیگر نشود بر محک عشق عیارم هم لطف تو فرمود که جامی سگ مایی ورنه من بیدل چه کسم در چه شمارم جامی هروی