جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۴۶۵: رفتی و من ملازم این منزلم هنوز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتی و من ملازم این منزلم هنوز ز آب مژه به کوی تو پا در گلم هنوز راندی چو برق محمل خود گرم و من چو ابر در گریه و فغان ز پی محملم هنوز بگسست چون زمام شتر رشته حیات دست از دوال محمل تو نگسلم هنوز ای گشته دل ز تیغ جفای توام دو نیم با من دو دل مباش که من یک دلم هنوز من مرغ نیم بسملم از شوق تیغ تو تو تیغ ناکشیده پی بسملم هنوز فرسود چشم غرقه به خون زیر خاک و من مستغرق مشاهه قاتلم هنوز جامی نهاده چشم به طاق مزار خویش یعنی به شکل ابروی تو مایلم هنوز جامی هروی