جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۲۹۰: وه که آن ترک پری پیکر مرا دیوانه کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وه که آن ترک پری پیکر مرا دیوانه کرد آشنا ناگشته از عقل و خرد بیگانه کرد هر مسلمانی که شکل آن بت بدکیش دید پشت بر محراب و مسجد روی بر بتخانه کرد آن که هر جا قصه لیلی و مجنون خواندی چون شنید احوال ما را ترک آن افسانه کرد این همه مستی و بیهوشی نه حد باده بود با حریفان هر چه کرد آن نرگس مستانه کرد عشق گنج آمد دل بی خان و مان ویرانه ای آن چنان گنجی کجا منزل درین ویرانه کرد جان ز شوق عارض و خالش فرود آمد به تن مرغ را مایل به پستی ذوق آب و دانه کرد جامیا با دردی درد بلا می باش خوش چون تو را ساقی عشق این باده در پیمانه کرد جامی هروی