جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۲۷۶: خاکی که زیر پای خود آن شوخ بسپرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خاکی که زیر پای خود آن شوخ بسپرد صد جان بها دهند اگر پا بیفشرد مشتاق کعبه را ز بساط حریر به ریگ حرم که در ته پهلو بگسترد مویی شدم ز فقر و فنا کو قلندری کین موی را به پاکی تجرید بسترد گرمی مجو به مجلس واعظ که مستمع گر باشد آتش از دم سردش بیفسرد بر من به روز هجر ز جان نیست منتی ایام مرگ را خرد از عمر نشمرد من آن نیم که سرکشم از حکم تیغ او صد بار اگر چو شمع سرم را ز تن برد جامی حریف اهل درین بزمگه نیافت بر وی مگیر خورده اگر می نمی خورد جامی هروی