جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۲۲۴: این زمینی ست که سرمنزل جانان بوده ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این زمینی ست که سرمنزل جانان بوده ست مطرح نور رخ آن مه تابان بوده ست این زمینی ست که هر شیب و فرازی که در اوست جای آمد شد آن سرو خرامان بوده ست این زمینی ست که هر جا خس و خاری بینی پیش ازین رسته به جایش گل و ریحان بوده ست دامن نازکشان رفته به هر جانب ازو آن که صد دست تمناش به دامان بوده ست می دهد خاک رهش خاصیت آن آبم که نصیب خضر از چشمه حیوان بوده ست باید افشاند ز هر نوک مژه خون جگر هر کجا لعل لب او شکرافشان بوده ست جان جامی به حقیقت ز همین باد و هواست گر به صورت گلش از خاک خراسان بوده ست جامی هروی