جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۷۵: آن سرو ناز بر لب بام ایستاده کیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن سرو ناز بر لب بام ایستاده کیست بر طرف آفتاب کله کج نهاده کیست بگذار ذکر حور و حدیث قصور او بالای قصر آمده آن حورزاده کیست گویند دل برای چه دادی به مهر او آن کس که دیده شکل وی و دل نداده کیست هر جا گهی پیاده کند گشت و گه سوار آنجا گل سوار و سرو پیاده کیست ای شیخ شهر چند ملامت کنی مرا بی ذوق جام باده و معشوق ساده کیست تا دیده اند جام لبش اهل صومعه آن کو نکرده خرقه خود رهن باده کیست از پا فتاد جامی و آن شوخ سنگدل هرگز نگفت بر سر این کو فتاده کیست جامی هروی