جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۴۸: آن کیست سواره که بلای دل و دین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن کیست سواره که بلای دل و دین است صد خانه برانداخته در خانه زین است ماهی ست درخشنده چو بر پشت سمند است سروی ست خرامنده چو بر روی زمین است آشوب جهان است اگر اسپ سوار است آسایش جان است اگر بزم نشین است در آتش و آبم ز دل و دیده چو دیدم کافروخته رخسار و عرق کرده جبین است برتافت ز من رو گره افکند در ابرو اینک سر و شمشیر اگر بر سر کین است گر قصه خود عرضه رایش نتوان کرد صد شکر خدا کو همه دان و همه بین است گفتم که سخنرانی جامی ز لب توست از پسته شکر ریخت که آری سخن این است جامی هروی