جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۳۲: قدم به طرف چمن نه که سبزه نوخیز است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قدم به طرف چمن نه که سبزه نوخیز است شکوفه در قدم دوستان درم ریز است مده به باد گرانمایه عمر بی باده کنون که باده فرحبخش و باد گلبیز است سرود مجلس تو صوت عندلیب بس است به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است به کف پیاله لعل است لاله را یعنی پیاله گیر که از می نه وقت پرهیز است گدای عشق چو گیرد به صدر مصطبه جای چه جای مسند جمشید و تخت پرویز است هوای مطرب گلچهره کن که گیسوی چنگ به دست زهره جبینان عجب دلاویز است مخور شراب غرور از صفای مشرب عیش که سیل خیز حوادث کدورت انگیز است مبین به چشم ترحم به حالم ای خواجه که رنج و محنت عشاق راحت آمیز است ز لطف گفته جامی همه خراسان را فرو گرفت سخن در عراق و تبریز است جامی هروی