جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۰۳: گر بود در خاک پیشم رویم از کوی تو خشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر بود در خاک پیشم رویم از کوی تو خشت به که باشد روزنی بر جای آن خشت از بهشت گیسو اندر پاکشان روزی برون آ تا شود چون بهشت ای حوروش خاک درت عنبر سرشت رشته جان است ایوان وصالت را کمند وه که چرخ تیز گرد این رشته را کوتاه رشت بت پرستان را ز دل سر برزند نور یقین گر ز شمع رویت افروزند قندیل کنشت یافت چشم از نم خلل تا در تو تخم مهر رست خانه ویران شد ز باران گر چه خرم گشت کشت بستم آن خط نقش در دل طی کنم طومار عیش چون نوشتم نامه را ناچار در باید نوشت نامه شوق است از جامی به جانان این غزل نام خود اینک به خون دیده در پایان نوشت جامی هروی