جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۴: هر چه اسباب جمال است رخ خوب تو را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چه اسباب جمال است رخ خوب تو را همه بر وجه کمال است کما لا یخفی بعد عمری کشمت گفتی و من می میرم هر دم از غم که مبادا نکند عمر وفا بس که زاهد به ریا سبحه صد دانه شمرد در همه شهر بدین شیوه شد انگشت نما گر به تیغ تو جدا شد سرم از تن چه غم است غم از آن ست که از تیغ تو افتاد جدا خواستم خواهم ازان لب به دعا دشنامی حاجت من چو روا گشت چه حاجت به دعا طلب بوسه ازان لب نبود حد کسی در سر من هوسی هست ولی زان کف پا جامی آخر به سر زلف تو زد دست امید خصه الله تعالی بمزید الزلفا جامی هروی