فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۱۷۸: خوبرویان که جگر گوشه نازند همه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوبرویان که جگر گوشه نازند همه پی آزار دل اهل نیازند همه سوخت پروانه گر از شمع به ما روشن کرد که رخ افروختگان دوست گدازند همه بر سر زهد فروشان جهان پای بکوب که بر ابناء بشر دست درازند همه نتوان گفت به هر شیشه گری اسکندر گرچه از حیث عمل آینه سازند همه خواجگانی که خدا را نشناسند ز عجب عجبی نیست اگر بنده آزند همه بسکه در جنس بشر گشته حقیقت نایاب مردم از پیر و جوان اهل مجازند همه فرخی آه از آن قوم که در کشور خویش دوست با دشمن و بیگانه نوازند همه فرخی یزدی