فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۱۵۹: بحسرتی که چرا جای در قفس دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بحسرتی که چرا جای در قفس دارم ز سوز درد کنم ناله تا نفس دارم فضای تنگ قفس نیست در خور پرواز پریدنی به میان هوا، هوس دارم گدای خانه به دوش و سیاه مست و خموش نه بیم دزد و نه اندیشه از عسس دارم به شهسواری میدان غم شدم مشهور ز بسکه لشکر محنت ز پیش و پس دارم به دوره ترن و عصر آسمان پیمای من از برای سفر استر و فرس دارم هزارها دل خونین چو گل بخاک افتاد هنوز من غم یک مشت خار و خس دارم به داد من نرسد ای خدا اگرچه کسی خوشم که چون تو خداوند دادرس دارم فرخی یزدی