فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۱۵۶: موبهمو شرح غمت روزی که با دل گفتهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
موبه مو شرح غمت روزی که با دل گفته ایم همچو تار طره ات سر تا قدم آشفته ایم فصل گل هم گر دلتنگم نشد وا نی شکفت ما و دل تا عمر باشد غنچه نشکفته ایم از شکاف سینه ما کن نظر تا بنگری گنج مهرت را چه سان در کنج دل بنهفته ایم شاهد زیبای آزادی خدایا پس کجاست مقدم او را به جانبازی اگر پذرفته ایم تا مگر خاشاک بیداد و ستم کمتر شود بارها این راه را با نوک مژگان رفته ایم از کجا دانیم حال مردم بیدار چیست ما که یک عمری ز اشک چشم در خون خفته ایم فرخی باشد اگر در شهر گوش حق نیوش خوب می داند که ما دُر حقایق سفته ایم فرخی یزدی