متن 2

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

قالَ النَّبی علیهم السلام اِنَّ اَکْثَرَ اَهْلِ الجَنَّةِ البُلْهُ. فرق است میان کسی که او از اصل ابله باشد و میان آن کس که او عقلی بزرگ دید، عقل خُرد خود را درباخت و خود را ابله ساخت و او ابله طرّار ربّانی باشد.
شخصی صفت خوبی زن خود با هرکسی می گفت و صفت خوش خویی او. گفتندش که: &laquo;پیغامبر علیهم السلام نهی کرده است از ستایش کردن زن خویش پیش بیگانگان&raquo;. آن را به گوش نمی کرد و گفت: &laquo;غرض پیغامبر آن بود که تا کسی طمع نکند&raquo;. بعد از این یکی طمع کرد و زن او را فریفت. گفت که &laquo;ای خواجه من دل به زن نهاده بودم و او را می ستودم مبارکت باد بسیار از او خوب تر و نیکوتر و نغزتر دیده ام و می دانم خواستم به تو حکایت کردن چون این حرکت کردی به خدا که نشان ندهم&raquo;. اکنون حق تعالی همین می فرماید که: &laquo;من دانش ها و عقل ها بِه از این که دادمتْ دارم. اگر بر این یک خلق و تقصیر برادر خود که واقف شدی و خواهی گفتن که مشتری یافتی که عوض شکر این سخن را از تو می ستاند در دزدی این سخن را و شاد شدن و التفات ننمایی، من تو را بر خلل های دیگر واقف کنم. اما چون این را بر مثال نقل در میان نهادی و دعوی ساختی، آن دگرهات ننمایم که دون همّت آمدی و خاین&raquo; وَ اللهَ لاَ یُحِبُّ الْخَائِنِینَ .
اگر برادری را خدا برگزیند، حسد نباید کردن که شعیب صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِ روزی بر امّت خود نعمت های خدا را می شمرد که کسی که شما را کفشی دهد دوست دارید، کسی که شما را پا داد چرا از او بیگانه آیید؟ کسی که شما را کُلّه دهد مُحبْ شوید، کسی که شما را سر و عقل  دهد چرا از او روی گردانید؟ کسی که شما را انگشتری دهد عاشق او شوید دست پیش او بندید، کسی که شما را دست و انگشتان دهد چرا نشناسیت؟ برمی شمرد، ایشان گفتند: &laquo;ما دوست می داشتیم خدا را و شکر می کردیم این نعمت ها را، اما چو تو را بر ما برگزید با این معجزه ها و این قدرت ها، دشمنش گرفتیم&raquo;. گفت: &laquo;آخر من از شما جدا نیستم، مرا برای آن برگزید تا آن گزینشبه همه برسد، همه را منّت باید داشتن، تنها مرا نی&raquo; چنان که در راهی با خطر خفته باشی، یکی دست بر تو نهد که: خیز! اول دلت آگه شود، آنگه چشمت واز شود، اعضای دیگر هنوز بی خبر. بعد از ساعتی همه اعضا در جنبش آیند، از آن مقام باخطر خلاص یابد. هرگز آن اعضا نگویند که &laquo;ما نمی رویم ای دل تو برو، و ای چشم تو برو که اول شما را بیدار کرد&raquo;. یا از زندان مهلک زندانی دست برآورد که اول سوراخ را فراخ کند. باقی اعضا خشم نگیرد که ای دست، سوراخ را فراخ مکن، ما نخواهیم، که اول تو بیرون آمدی. مگر عضوی باشد [خفته ] و یا مرده و اگرنه همه اعضای زنده شاد باشند و خواهان باشند که از ما پای با دستی ره یافتی بیرون تا باقی را راه کردی وَ اللهُ الْمُوَفِّقُ.
همه کافران همین می گفتند که ما را مال و نسب و جمال و قد و قالب و قامت زیباتر از محمد است و بیشتر، نبوّت وی را چگونه مسلّم شود؟ و از نور باطن بی خبر و خالی بودند. اکنون تو هم تربیت ظاهر می کنی و باطن را فرومی گذاری چنان که قایل گوید:
جان از درون به فاقه و طبع از برون به برگ
دیو از خورش به هیضه و جمشید ناشتا
اکنون بکن دوا که مسیح تو بر زمی است
چون شد مسیح سوی فلک فوت شد دوا

محقق ترمذی