فصل 98

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

قرار دادم با خود که الله آن است که ذکر او چون کردی به معنی خدایی همه مزه ها و همه روشنایی ها و همه عجایب ها و همه راحت ها و همه خوشی ها در وی بیابی هرگاه به ذکر الله آمدی به الله آمدی. إِنَّی ذَاهِبٌ إِلَی رَبّی&rlm;چون الله را به معنی خدایی دیدی خدای را دیدی اکنون چون الله را بدین معنی دیدم طرب در دلم پدید آمد و سبک شدم و معنی وَ لَه در الله دیدم چون از قهرش ترسیدم پناه به الله دادم معنی و له دیدم چون از عشق بی&rlm; هوش و خیره شدم از بس که عجایب دیدم و از بس که جمال دیدم متحیّر شدم معنی و له دیدم در الله هرگاه که خواهم تا از خود جدّ نمایم و تکلّفی کنم و الله محتجب شود از من معنی و له در الله بیابم و هرگاه ملول شدم از نظر به الله به معنی خدایی در صفتی از صفات الله نظر کنم چون رحمن در بر الله باشم و الله مرا در برگرفته و بوسه می&rlm; دهدی و بدین صفات نور خودرا بر من عرضه می &rlm;کند تا نرمم از وی و همه دل بر وی بنهم و شب و روز چشم را و حواس را از این ظاهرها به اندرون ها بَسرّا به الله برم و نظر می &rlm;کنم&rlm;آب قدرت از الله در چمن های استخوان ها و گوش ها چگونه روان است و جوی مهربانی و دوستی و شهوت و عشق و تلخی و بی &rlm;مرادی را نظر می&rlm; کنم و این ظاهرها را نظر می&rlm; کنم که حرکات و آوازها و سخنان خلقان است چگونه منعقد می&rlm; شود و مخلوقات را آگه می&rlm; کند از این صفات چون از رحمانی دلم بگیرد از رحیمی اندیشه کنم یا از ملکی و از قدّوسی و سبّوحی و طاهری و جبّاری الی آخر الصفات هریکی از این ها همه صفت شهری را ماند گرد قبّۀ الله درآمده هر از این صفتی نظر مرا سعد و نحسی می &rlm;شود و سعد من انواع است رحمانی و رحیمی و کریمی و نحس من انواع است جبّاری و قهّاری الی آخره همچنین نظر من دور می&rlm; کند گرد این همه بروج می &rlm;گردد که ملک سعادت این است سلام می&rlm; گفتم الله را یعنی بی&rlm; عیبا که تویی ای الله یعنی صورت حوران و شاهدان&rlm;و همه صورت ها هرچه مرا مصوّر شود از مزه ها و انواع وی و مزه &rlm;های عقلی و حسّی الله از این ها ننگ دارد و ننگ باشد که کسی الله را بدین ها نسبت کند ای عجب تا الله چه لطف و بها و حسن و مهربانی دارد که از این هاش ننگ است چون الله بدین مهربانی ها و قدرت ها و مزه ها و جمال ها نمی&rlm; ماند معلوم می&rlm; شود که از این&rlm; ها ننگ باشد الله را از این معنی است که دل را از همه مزه ها سأمتی آید و از طلب الله هرگز سیر نشود اکنون همه مزه ها و صورت های با جمال هر دو جهانی چون تارهای ساز زیردست بنهم و بر ایشان می &rlm;زنم از بهر اظهار عشق الله و این همه صور با جمال و مزه &rlm;های اغانی است و معشوقه است از این معنی چو مکشوف گشت مر جبل وموسیرا دکّ الجبل&rlm; وَ خَرِّ مُوسَی صَعِقاًچونموسیآن لذت بدید استغفار و توبه کرد از احوال پیشین که من از این مزه ها پیش از این چون دور بودم اکنون زخمه ای از گفت سبوح قدوس سازم و این اغانی را می&rlm; زنم (وَاللهُ اَعلَم).

بهاءُالدّین وَلَد