فصل 64

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

قَالَ الَنَّبُّی عَلَیْهِ السَّلَامُ تَرکُ ذَرَّةٍ مِمَّا نَهْیَ اللهُ خَیْرٌ مِنْ عِبَادَةِ الثَّقَلَیْنِ، عمری که تنۀ او به اجتناب از منهیّ و اقامت فرایض برآید تنۀ آن درخت استوار باشد و اگر اجتناب از مناهی نباشد فرایض و تطوّعات و تسبیح هاش همچون درخت کدو باشد که زود بر شاخ بر دَوَد و سبز نماید ولکن به اندک باد وسوسه خشک شود.
او معناه خیر من عبادة الثقلین، آنکه پریان و آدمیان مر یکدیگر را خدمت کنند ایشان را آن سعادت و آن مصلحت حاصل نشود که در ترک منهیّات شود اَلْحَیُّ الْقَیُّوْمُ&rlm; یعنی که حیات هر حالتی بقا ندارد تحیت زندگانی دادن الله است.
اکنون در عالم حیات درآیم و نظر کنم که چند نوع حیات داده است و در ماهیّت حیات نظر کنم که چگونه است و آن معلوم نمی&rlm; شود مگر به مثال و صور، مردم در آن خیره می&rlm; بمانند چنان که ذات الله به مثال صفات و مُحدَثات وقوف می&rlm; دهد سرایر را و صور خیالات ادراکات خوش و ناخوش از حساب حیات نیست. لَا یَمُوْتَ فِیْهَا وَ لَا یَحیَی&rlm; و صور حیات یکی است و سبزه ها و عشق ها و تازگی ها و آب های خوش و تفاوت حالاتشان و تازگی اجزای آدمی و حور بهشت در هر نوعی از این ها که نظر کنم می &rlm;بینم که حیات بر حیات است لا الی نهایه و در هر اجزای خود قبول آن حیات ها را تصوّر می&rlm; کنم و می &rlm;گویم که ای روح از حیات خود به حیات الله رو و به هر کدام نوع مثال که الله حیاتت را اشارت کند بدان نوع مشغول می&rlm; شو و عمر را بدین می&rlm; گذار و در دقایق آن نظر می&rlm; کن و خوش می&rlm; باش وَاللهُ اَعلَم.

بهاءُالدّین وَلَد