فصل 61

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرآنَ عَلَی جَبَلٍ&rlm; گفتم کوه و جماد را یعنی طوررا چو از خود خبر دادند چون طیر پروبال باز کرد و چون کبوتر مطوَّق معلّق زن شد چون آن سنگ انگشت رنگ چون باز بر پریدن گرفت و بی &rlm;خبر نماند پس هر کسی بی &rlm;خبر از آنند که از خودشان خبر نداده &rlm;ایم هر که را از خود آگاه کردیم بی&rlm; قرار شد هیچ کس نیست که از وجهی آگهی ندارد و از وجهی بی &rlm;خبر نیست جمادات و نامیات ز روی پذیرایی فعل الله باخبرند و عاقل&rlm;اند و از روی حیوانات جمادند و آدمی از روی خود عاقل است و از روی جمادات جماد است و هر کسی را خبر از وجهی داده &rlm;اند که گرانی او از آن وجه سبک شود و در آن وجه گرم شود نه چنان که این مُغفّلان که در این مجلس من گرم نشوند چون صاحب جمالی را و خوب چهره ای را نظر کنند در آن حال زود بشکفند و در آگاهی آیند.
استادِ هندو گفت که به نزد هندوقواجیرفتم او در معرفت گفتن مست شده بود پرسیدم کهبهاءِالدّینرا چگونه می &rlm;بینی گفت زیر آسمان معلّق می&rlm; بینمی و صدهزار نور از وی می&rlm; تابدی گفتم ما را چگونه می&rlm; بینی گفت چون چوزگان&rlm; می &rlm;بینم که به گرد وی می&rlm; گردید گویی که اجزای کالبد من و از آن همه عالم و همه اندیشه &rlm;هاشان و این همه حیات و عقل دارند که چنین فرمان [بردارند در تغییر و تبدیل و فرمانبرداری و در عمارت و ویرانی و گویی که این ادراک من آواز و بیان حیات و عقل ایشان است لاجرم در عشق الله همه اجزای من مست شوند همچنان که در راندن شهوت خوش می&rlm; شوند همه اجزای من خوش شوند وَاللهُ اَعلَم.

بهاءُالدّین وَلَد